Badania genetyczne
Krabbe Disease
We perform genetic testing from:
saliva (the Oragene kit, spitting into a tube is required for sample collection, therefore the kit is not suitable for children under the age of 5)
venous blood collected
We perform genetic testing from:
saliva (the Oragene kit, spitting into a tube is required for sample collection, therefore the kit is not suitable for children under the age of 5)
venous blood collected
Krabbe Disease
Choroba Krabbego (leukodystrofia globoidalna) jest postępującą, dziedziczoną autosomalnie recesywnie chorobą dotyczącą głównie obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego. Częstość występowania tej choroby szacuje się na 1/100 000 w populacjach północnoeuropejskich, a na świecie częstość występowania szacuje się na 1/100 000-1/250 000 żywych urodzeń. Przyczyna zaburzenia jest związana z mutacjami w genie GALC, który znajduje się na chromosomie 14 (14q31).
Gen GALC koduje lizosomalny enzym β-galaktozydazę galaktocerebrozydu (galaktozyloceramidaza), który jest niezbędny do zachowania prawidłowych przemian mieliny, drogą degradacji galaktolipidów- głównie galaktozylosfingozyny (psychozyny) i galaktozyloceramidu (głównego sfingolipidu substancji białej mózgu).
Znanych jest obecnie ponad 90 mutacji prowadzących do braku lub znacznego obniżenia aktywności enzymu β-galaktozydazy galaktocerebrozydu, co wiąże się z patologicznym fenotypem i zachorowaniem. Najczęstszą mutacją u osób pochodzenia europejskiego (około 45% zmutowanych alleli) jest rozległa delecja 30kpz opisywana jako IVS10del30kb - kod badania: GALC-1.
Obecność tej mutacji w postaci heterozygotycznej łącznie z mutacją c.857G>A (809G>A) (która występuje z częstością 1-2% zmutowanych alleli), zawsze prowadzi do późniejszego początku choroby.
Dlatego dla pełniejszej diagnostyki genetycznej oraz lepszego rozpoznania mutacji, które mogą być związane z przebiegiem schorzenia np. z późnym początkiem choroby proponujemy procedurę diagnostyczną rozszerzoną o panele GALC-2 i GALC-3.
Obraz kliniczny choroby. Choroba Krabbego dotyczy głownie noworodków, niemniej może też się rozpocząć w późniejszym wieku. Wyróżnia się cztery postacie choroby: postać niemowlęcą (do 6 miesięcy życia), postać dziecięcą (6 miesiąc -3 rok życia) postać młodzieńczą (3 -10 rok życia) oraz najrzadszą postać dorosłych o początku w wieku powyżej 10 lat. Postać niemowlęca jest najczęstsza i stanowi 85-90% przypadków w populacjach północnoeuropejskich. W pierwszym stadium choroby obserwuje się drażliwość, sztywność, słabą kontrolę trzymania głowy, trudności z karmieniem, okresowe zaciskanie kciuka, epizody podwyższonej temperatury ciała, opóźnienie rozwoju. W drugim stadium, pojawiają się napady wzmożonego napięcia mięśniowego, drgawki miokloniczne, regres w rozwoju, zaciskanie dłoni i ubytki widzenia. W trzecim stadium, dochodzi do obniżenia napięcia mięśniowego, ślepoty i głuchoty. Pacjenci przechodzą w stan wegetacji i umierają przed 2-3 rokiem życia. Objawy u pacjentów z postacią późnoniemowlęcą/młodzieńczą przypominają te obserwowane w postaci niemowlęcej. W postaci dorosłych pierwszymi objawami są osłabienie, zaburzenia chodu, silne parestezje, porażenie połowicze i/lub utrata wzroku. Utrata funkcji poznawczych ma różne nasilenie, często nie występuje w Cofanie się funkcji poznawczych jest różne i często nie obserwuje się go w postaci dorosłych.
Literatura:
http://omim.org/entry/245200
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK1238/
K. Jastrzębski, A. Klimek; Leukodystrofia globoidalna Krabbego – choroba o wielu twarzach? Aktualn Neurol 2008, 8 (1),